"Kto ty jesteś? Polak mały" - chyba każdy kiedyś uczył się tego wierszyka w szkole. Wielu rodzicom wydaje się, że to właśnie tam powinien być kształtowany w najmłodszych stosunek do własnego kraju.
Jednak jak wiadomo, dzieci najlepiej rozumieją, kiedy pokazuje się im przykłady ze świata, w którym na co dzień się poruszają. Dla najmłodszych rodzina to właśnie ojczyzna. Dlatego warto wykorzystać to i dawać dziecku dobry przykład.
W jaki sposób powinniśmy więc rozmawiać z nimi też o patriotyzmie?
Data 11 listopada to dla dzieci abstrakcja, tak samo, jak pojęcie „Święto Niepodległości”. Małe dziecko może nie od razu zrozumie, co to jest patriotyzm lub ojczyzna, ale to wcale nie oznacza, że nie możemy z nim o tym rozmawiać. Warto, by dziecko oswajało się z tymi pojęciami już od najmłodszych lat.
Umiłowanie i szacunek do Ojczyzny powinno wpajać się dziecku już od najmłodszych lat. Najlepiej poprzez zabawę, odkrywanie nowych, ciekawych rzeczy czy też wspólne celebrowanie świąt, nie tylko narodowych.
Patriotyzm – to pojęcie kojarzy nam się bardzo poważnie: z honorem, szacunkiem i walką. Takie postrzeganie może nas blokować w mówieniu o patriotyzmie dzieciom. Często myślimy, że są na to jeszcze za małe, że nie pojmą prawidłowego znaczenia takiej postawy. Nic bardziej mylnego!
Rodzina najbliższą Ojczyzną dziecka…
Małe dziecko uczy się poprzez naśladowanie dorosłych, głównie rodziców i najbliższych członków rodziny. Dlatego też początkowo obraz Ojczyzny utożsamia z rodziną. Warto wykorzystać to i dawać dziecku dobry przykład, na przykład kultywować rodzinne tradycje, wywiesić flagę z okazji święta narodowego czy zabrać dziecko na wybory.
7 PODPOWIEDZI JAK UCZYĆ DZIECI PATRIOTYZMU:
1. Dawaj przykład - wywieś flagę, zabierz dziecko na wybory
Dzieci są chłonne jak gąbka, najlepiej uczą się poprzez obserwacje i naśladowanie. Wasza patriotyczna postawa, wyrażająca się poprzez uczestnictwo w wyborach czy też wywieszanie flagi, będzie dla nich najlepszym przykładem jak w praktyce wyrażać swój patriotyzm. Takim działaniom zawsze towarzyszyć powinna rozmowa, która wyjaśni wasze postępowanie i będzie zaczątkiem do realizowania kolejnych punktów z naszych podpowiedzi.
2. Poznawajcie wspólnie język ojczysty - wiersze, piosenki, legendy
Każdy z nas zna wiersz „Katechizm Polskiego dziecka” Władysława Bełzy, czyli: „Kto ty jesteś? Polak mały?...”. Już dwuletnie dziecko, jest w stanie zapamiętać ten tekst, zwłaszcza gdy będziemy się nim „bawić” w formie pytań i odpowiedzi.
3. Poznawajcie symbole narodowe - flaga, herb, hymn
Biało- czerwona flaga czy wizerunek Orła Białego, to doskonałe wyjście do zabaw twórczych. Bo przecież flagą mogą być nasze dłonie, pomalowane na biało i czerwono i odciśnięte na kartce. Opowiedz dziecku historię powstania pra, pra flagi. Orzeł Biały może być wycinany i przyklejany na flagę. Może fruwać po kartkach książek z legendami albo po mapie Polski. A „Mazurka Dąbrowskiego” warto uczyć od małego, najlepiej podczas świąt lub rozgrywek reprezentacji Polski.
5. Uczestniczcie w świętach narodowych
Nie tylko w marszach czy wiecach na Święto Niepodległości, ale celebrujcie także inne święta państwowe (Dzień flagi – 2 maja) czy religijne (Wszystkich Świetnych – 1 listopada czy Boże Narodzenie). Zaopatrzcie się koniecznie we flagi, chorągiewki, kwiaty – symbole, które będą manifestowały waszą przynależność do Ojczyzny.
6. Wizytujcie miejsca symboliczne - miejsca pamięci, pomniki, cmentarze, muzea
Wspólne spacery i długie rozmowy w ich trakcie mogą być ciekawą lekcją historii i patriotyzmu. Wizyta w patriotycznych miejscach na pewno pozostanie na długo w świadomości dziecka i kto wie, czy nie będzie to jedno z pierwszych jego wspomnień, dotyczących poczucia tożsamości ze swoją Ojczyzną. Kolejną propozycją jest odwiedzanie muzeów, najlepiej z przewodnikiem, który umie zaciekawić dzieci. Wiedza przekazywana przez obca osobę wraz z możliwością eksplorowania ciekawych wnętrz czy eksponatów, zdecydowanie lepiej zapada w pamięci niż suche fakty.
7. Zwiedzajcie Polskę
Nie tylko poprzez wycieczki krajoznawcze, ale również dzięki wędrówkom „palcem po mapie”. Jeśli nie posiadacie atlasu lub mapy samochodowej, wiele ciekawych propozycji do wydrukowania znajdziecie w Internecie. Świetnym przykładem gry, która rozwija geograficznie jest gra w „Państwa, miasta”. Można ją zawęzić tylko do granic Polski i korzystać z podpowiedzi zerkając na mapę.
Patriotyzm oznacza przynależność do grupy. A każdy z nas chce przynależeć do jakiejś grupy. Rodzina, naród to te jedne z ważniejszych.
Jestem Polakiem, a dla Polaka ważne są symbole: orzeł biały, biało-czerwona flaga. To nas łączy.
Mamy patriotyzm romantyczny i pozytywistyczny. Pierwszy związany jest z martyrologią, poświęceniem życia, walką z wrogiem. Drugi to budowanie wspólnoty, mniejszej i większej, gospodarki, to też nauka dla rozwoju. Patriotyzm pozytywistyczny jest mniej spektakularny, bo nie ma tu miejsca na silne emocje. Działanie w tym duchu jest długoterminowe, bo dzisiaj robię, ale z efektów tej pracy będą korzystać dopiero moje dzieci.
Oba rodzaje patriotyzmu są ważne i trzeba dzieciom mówić i o jednym, i o drugim. Na szczęście nie muszą walczyć za ojczyznę na barykadach, choć mogą przecież poznać ten rodzaj patriotyzmu. Przykład? Kilkunastoletni harcerze, którzy pomagają powstańcom warszawskim w czasie obchodów rocznicowych. Spotykają się z tymi, którzy niegdyś walczyli za ojczyznę, a teraz są starzy, schorowani i wymagają pomocy. W dzisiejszych czasach to najlepsza lekcja patriotyzmu romantycznego.Nie każdy może jednak wystąpić w takiej roli, bo albo jest za mały, albo nie jest harcerzem. Każdy może za to obejrzeć w telewizji, a rodzice mogą wtedy zwrócić na to uwagę dziecka.
http://pp4.resman.pl/index.php/materialy-dla-rodzicow/artykuly-dla-rodzicow/item/1702-jak-rozmawiac-z-dziecmi-o-patriotyzmie#sigProGalleriad4a98745c7